درباره آزمون ان بک غير تطبيقي بیشتر بدانیم
تکالیف N-Back
تکالیف N-back (تست ان بک) از متداول ترین آزمون های مورد استفاده در حافظه کاری در زمینه علوم اعصاب شناختی هستند. آنها ابزاری معتبر و پرکاربرد برای دستکاری ظرفیت حافظه کاری و الزامات پاسخگویی آن هستند. در گسترده‌ترین مفهوم، ان بک شکلی از آزمایش عملکرد مداوم است که در آن آزمودنی‌ها با دنباله‌ای از ارائه محرکها مواجه شده و باید تصمیم بگیرند که چه زمانی محرک فعلی بر اساس قانون «n-back» درست است.
انواع کارهای قبلی از تعدادی مجموعه محرک های مختلف از جمله حروف، کلمات، کلمات احساسی، اعداد، چهره ها، شکل ها، بوها، تصاویر، آهنگ های شنیداری و فراکتال ها استفاده کرده اند. اگرچه عملکرد در تکالیف n-back به فرآیندهای روانی چندگانه متکی است، عملکرد تا حد زیادی مستقل از محرک ها و مواد مورد استفاده است. متغیر مستقل حیاتی یک کار پایه n-back ضریب بار n است. با تغییر n، ظرفیت حافظه کاری و دشواری نسبی عملکرد کار را می توان به طور سیستماتیک دستکاری کرد.
عملکرد کار معمولاً از طریق متغیرهای وابسته دقت و زمان واکنش اندازه گیری می شود. دشواری کار و راهبردی که آزمودنی‌ها با آن تکلیف n-back را کامل می‌کنند نیز می‌توانند تحت تأثیر معرفی محرک‌های "فریب" قرار گیرند. فریب ها محرک هایی هستند که در موقعیت n صحیح هستند، اما در موقعیت های n-1 یا n+1 در دنباله رخ می دهند. محرک های اغوا کننده به عنوان سیگنال های هشدار کاذب عمل می کنند که به کنترل بازدارنده بیشتری نیاز دارند و باعث تداخل بیشتر با پردازش مداوم نسبت به سایر محرک های کمتر برجسته و غیر فریبنده می شوند.
ابزار دیگری برای اعمال بر فرآیندهای نگهداری فعال و کنترل تداخل، از طریق تکالیف دوگانه n-back ارائه می‌شود، که در آن آزمودنی‌ها باید به طور همزمان دو وظیفه n-back را با مجموعه‌های محرک متفاوت انجام دهند. با این گونه‌ها، تکالیف n-back به طور موثر تمام زیر دامنه‌های حافظه کاری را اندازه‌گیری می‌کنند.
عملیات پایه آزمون N Back. آزمون N-back یک تست عملکرد مداوم است که در آن آزمودنی‌ها باید به دنباله‌ای از محرک‌های ارائه‌شده به طور خلاصه (در مورد این مثال، حروف) توجه کنند و زمانی که محرک‌های ارائه‌شده با محرک‌های ارائه‌شده قبلی مطابقت دارد، پاسخ صحیح را نشان می‌دهد.
تست های N-back ویژگی های مطلوبی برای ادغام با سایر معیارهای فعالیت مغز دارند. از منظر تصویربرداری عملکردی، نشان داده شده است که عملکرد در تکالیف N back برای فعال کردن نواحی قشر پیشانی و جداری از جمله قشر پیش حرکتی داخلی و جانبی، قشر کمربندی، قشر جلوی مغزی پشتی و بطنی جانبی، و قشر جداری خلفی میانی و جانبی در داوطلبان سالم است. همچنین در جمعیت های بالینی. با این وجود، برخی تفاوت‌ها در الگوی فعال‌سازی بین کنترل‌های سالم و هر دو SCZ وجود دارد. احتمالاً یک فرآیند جبرانی را برای متعادل کردن کاهش ظرفیت حافظه کاری پیشنهاد می کنند. شواهد نشان می‌دهد که فعال‌سازی‌های مغزی مرتبط با عملکرد N-back در بین آزمودنی‌ها و زمان قابل اعتماد هستند.
از آنجایی که جنبه های ورودی و خروجی N-back (یعنی ماهیت محرک ها و الزامات پاسخ) با افزایش بار حافظه کاری تغییر نمی کند، این یک مزیت عمده برای مطالعات الکتروفیزیولوژیکی است. در افراد سالم، افزایش بار حافظه کاری باعث کاهش قدرت باند فرکانس آلفا و بتا پاریتال EEG، افزایش قدرت تتا فرونتال و کاهش دامنه P300 می شود. در بیماران SCZ، فعالیت بیش از حد نوسانی گامای فرونتال و کاهش فعالیت بتا پیشانی در طی تست N-back نشان داده شده است. با بهترین دانش نویسندگان، هیچ مطالعه EEG در مورد عملکرد N-back در بیماران AD تا به امروز وجود نداشته است.